Færsla #33
Sigga:
HVERSDAGSSAGA ÚR SAMTÍMANUM
Á leið minni heim úr Lyngbycenter núna rétt áðan átti ég eina klaufalegustu stund lífs míns. Ég ákvað að það væri mál til komið að fylla á matarbirgðirnar enda fátt eftir í búrinu nema hrökkbrauð og gúrka. Það var því vel klyfjuð stúlkukind sem hjólaði til baka upp í Kampsax. Mér til óhapps losnaði reimin mín á leiðinni og flæktist í vinstri pedalanum með þeim alfleiðingum að ég datt á hliðina og bakpokinn kollverptist yfir hausinn á mér. Enn kárnaði gamanið því að þegar ég ætlaði að standa upp og reyna að endurheimta virðingu mína áttaði ég mig á því að skórinn var enn fastur við pedalann og ég gat því með engu móti hreyft mig og hvað þá komið mér á lappir. Var gjörsamlega ráðalaus uns ég heyrði: "Kan jeg måske hjælpe dig?" Jesss... var ekki kominn mótorhjólatöffari sem losaði mig úr prísundinni...
Lýsi annars eftir skemmtilegum herbergisfélaga í útskriftarferðinni. Ég reyki ekki og er barnlaus.
HVERSDAGSSAGA ÚR SAMTÍMANUM
Á leið minni heim úr Lyngbycenter núna rétt áðan átti ég eina klaufalegustu stund lífs míns. Ég ákvað að það væri mál til komið að fylla á matarbirgðirnar enda fátt eftir í búrinu nema hrökkbrauð og gúrka. Það var því vel klyfjuð stúlkukind sem hjólaði til baka upp í Kampsax. Mér til óhapps losnaði reimin mín á leiðinni og flæktist í vinstri pedalanum með þeim alfleiðingum að ég datt á hliðina og bakpokinn kollverptist yfir hausinn á mér. Enn kárnaði gamanið því að þegar ég ætlaði að standa upp og reyna að endurheimta virðingu mína áttaði ég mig á því að skórinn var enn fastur við pedalann og ég gat því með engu móti hreyft mig og hvað þá komið mér á lappir. Var gjörsamlega ráðalaus uns ég heyrði: "Kan jeg måske hjælpe dig?" Jesss... var ekki kominn mótorhjólatöffari sem losaði mig úr prísundinni...
Lýsi annars eftir skemmtilegum herbergisfélaga í útskriftarferðinni. Ég reyki ekki og er barnlaus.
posted by Ragga, Sigga og Nanna at Thursday, November 17, 2005
6 Comments:
Æ æ æ æ, sé þetta alveg fyrir mér! Vildi að ég hefði samt séð þetta! Ha ha ha ha.... Gott að mótorhjólatöffarinn kom og bjargaði þér.
Mamma vill ekkert að þú farir ein í svona ferðalag þannig að hún ætlar með þér, þarft því ekkert að leita þér að herbergisfélaga, heppin. Ertu farin að líkjast mér meira þarna í útlandinu? Hrikalegur klaufaskapur.
Hvert var akvedid ad fara? Eg hata utlensk lyklabord
Æj Sigga, þarna misstirðu nokkur kúlstig! Sniglarnir munu aldrei taka þig með svona klaufaskap!
hahaha...tetta var fyndin saga! Verdur ad passa tig a ad halda kulinu Sigga!
Þóra: Já, vildi samt að hann hefði verið í leðurgalla.
Alma: Já, ég er greinilega farin að líkjast þér hérna. Er samt ekki eins öfgafull í djamminu og þú! :Þ Mikið er ég kát að mamma ætli að koma með í útskriftarferðina. Bjargar öllu.
Valla: West Coast.
Catia: Nei, gætirðu reynt að tala við stjórnina og leggja inn gott orð svo að ég komist aftur inn í Sniglana? Matti og Héðinn taka alltaf mark á þér.
Lilja Hrönn: Kúlið fauk til Færeyja þegar ég datt. Efast um að endurheimta það nokkurn tímann.
Post a Comment
<< Home